Dur biraz kadın Şiiri - Volkan Gülbitti

Orda bi dur bakalım "Kadın"!
Sana bir şiir yazacağım, dedim.
Ama neresinden tutacağım.
Bilmiyorum,
eksiksin hâlâ bende.
Daha bir şiir kadar dinlemedin beni
Nasıl anlatayım ki seni
Kalemim acemi sana , ben çaresiz,
duygularım, kâğıdı tanımıyor.

Sana bir şir yazacağım,
Belki bu bir hata,
kim kusursuz ki, bu hayatta.
ne yazarsam,
Sana olanı tam anlatmaya yetmiyor..
Alışık değilim gerçeklerden kaçana
başlık atmaya.

Evet kadın,
yazmalıyım gördüğümü.

Yürek kırıldı,
ama hâlâ çarpıyor.
Küllerimle bile dans edebilirim,
Haberin yok senin.
Ne kadar yandığımı ben bilirim,
ama hâlâ ışık saçıyorum,
inatla, umutla,
Ve,
Seninde elinden tutmalıyım usulca.

Orada bir dur bakalım kadın,
sen sadece hata yapmadın,
hayatta kaldın.
Şimdi başını dik tut.
Çünkü,
çünkü bu defa şiir sensin.

Hey kadın,
Toparla kendini,
ağlamak zayıflık değil, temizliktir.
Kırıldığın yerden görüyorum seni,
belki de bu yüzden alıyorsun , beni.

Dur dedim sana kadın,
dur.
Koşuyorsun yine,
rüzgâr bile yetişemiyor hızına,
Kaçmak arkanda bırakmaz,
içinde seninle geleni.

Gözlerinde biriken o yalnız yorgunluğu kim siliyor?
Söyle bana ,
Söyle ki haddini bildireyim ona.
Güçlüsün sen bunu bil.
Güzel şeyler yaptın
farkındayım ve yapacaksın;
belli ki dünyayı biraz daha yaşanır kılacaksın.
Kendini unutma
aynaya bakmadan da geçme bir daha.

Şimdi hemen tara saçlarını
İmzanı at bu hayata.
Aşkı kendi kalbinle,
gülümsemeni herkesle paylaş.

Çünkü sen,
kendine de armağansın aslında.
Belki bende sana .

Volkan Gülbitti