Dur Şiiri - Umut Yurdusar

Üçtekerli bindiğimiz araba,
Kaptan bizi dağ yoluna çekme dur.
Tamam, hep köleyiz tamam maraba,
Sabrın kendisi çatladı çıkma dur.

Dur dur, dur, hain,
Hain şeytan lâin,
Çağırmam yaratana,
Vermezse layığın.

Bu yolun gidişi şimdiden belli,
Ayni böyle beş yüz sene evveli,
Bunca kat altında çürük temeli,
Bile bile üstümüze yıkma dur.

Dur dur, dur, hain,
Hain şeytan lâin,
Çağırmam yaratana,
Vermezse layığın.

Bir gün al kanını dökerler sarhoş,
İçmeden kafayı çekerler sarhoş,
Yollar çok engelli tekerler sarhoş,
Bunca cani kör dereye ekme dur.

Dur, dur dur, hain,
Hain şeytan lâin,
Çağırmam yaratana,
Vermezse layığın.

Yurdusar sözünden usanıp bıkıp,
İstanbul düşünüp Urfa’ya bakıp,
Bizi alevler içinde bırakıp,
Kendin kaçıp hepimizi yakma dur.

Dur dur, dur, hain,
Hain şeytan lâin,
Çağırmam yaratana,
Vermezse layığın.
15.06.2002