Dünyaya Birkaç Özür Borcum Var

Yaşamakta direttiğimden mezarlardan özür dilerim,
Özür dilerim izmlerden, ben sizin bayrağınızı taşımam
Yollarınız dar, yollarınız taşlı ve kısa
Hiçbir efendinin vaadi umut vermiyor, özür dilerim

Gerçeği korkaklardan başkası saklamaz
Asil yalanı ahmakların işidir, Platon’dan özür dilerim
Var olmamak haklı kavgalardan onurlu değildir
Ve bazen kayıplar da iyidir, Benatar’dan özür dilerim

Üstüme yürüyen dünyayla tek başıma savaşamam
-Stoacılar mantıklı olmadı hiçbir zaman-
Hayata ve gerçeğe dair soruları biz uydurduk
Anlamlı ve ihtişamlı cevaplardan özür dilerim

Gökte bizim için yapılmış harikulade planlar yok
Yalnız ve noksanız, avunmalarınızdan özür dilerim
Adil, merhametli, sevgi dolu bir tanrıdan daha olası
Dünyanın öküzün boynuzunda olması
Bakire huri rüyalarınızdan özür dilerim

-rabbinizden daha iyi insanlar tanıyorum, özür dilerim-

Yaşamak bir orman gibi kardeşçesine olmayacak hiçbir zaman
Motorları maviliklere süremeyiz, mavileri yakacaklar
Yeryüzünün bütün savaşlarını kötüler kazanacak
-Çünkü iyiler için savaşın kendisi kayıptır-
Aydınlık bazen Sivas’ta bir otelde, bazen darağaçlarında yanacak
Güneşin alev aldığı tek yer memleketimdir
Güzel günlere türküler yazanlardan özür dilerim

İyilerin tacı olmaz, hükmetmenin kuralı bencilliktir
İyiler saraylarda yaşamadı hiçbir zaman, padişahımızdan özür dilerim
Parayı ve koltuğu ve altınları sevmek

-insanların yüzlercesi açlıktan kırılırken-

Gözlerini kapatmak yani, senin değil diye yokluğa
Milletle işi kalmamış vekillerin işidir
Güzel ülkemin yüzde kırkından
Bir de oy kullanan ölülerden özür dilerim

Yazmak, vicdanını rahatlatmaktan başka işe yaramaz
Sen şiir yazdın diye de dünya daha iyi bir yer olmaz
Faydasız ve cahilsin, varlığın mühim değil
Ömrünce bir şey olmaya çalışan kendimden özür dilerim