Dünyanın Derdi ( Kenan -nisan ortak şiiri)

Kopuk bir halka zinciri dünya
İçinde isimsiz gözyaşları
Şakaklarımda acı fışkıran bir çocuk
Kirlendi dünya, kirlendi umutlar
Annelerin bakışları öksüz kaldırımlarda
Kalabalığın içinde birikmiş ağıtlar, feryatlar
Dünya ise dönmeye devam ediyor
Gözlerimizde Musa’nın heybetli denizleri
Saçlarımızda Rapunzel’in çaresizliği
Dudaklarımızda Helananın hıçkırığı var
Gülüşüm duvara yansıyan mum kadar
Züleyhanın sesi kulaklarımda çağrımın sesi
Şiirler yazıyorum dünyanın kalbine
İçinde kördüğüm olmuş sancılarım
İsyanımı serpiştiriyor acıyan yanlarım
Darağacında sallanıyor umut kokulu gençliğim
Bilsem ki dünya, senin nedir böyle derdin?
Kokusu azalmış, ağlayan nergis gibiyim
Tutunmuş güçsüz ellerim güçsüzce
Dünyanın kopmak üzere bir halkasına
Gözyaşlarımı yazarak adımı yolladım
Acılarla boğulan yürekler bilsinler, yalnız değiller diye
Felek dost değil, ayak izleri kirlenmiş
Umutlar gitmekte peşine
Gönül yorulmuyor, tek sevda çilesinde
Kalbim kırık dökük, bir parçası eksik
Anlam hazinesine o da olsun istedim kilit
Bu kadar acı, feryat dağıtılmış bolca
Aya benzer çehreler dönmüş toprak rengine
Yanmaya hayır demek bana düşmez
Gönül yanmazsa, sayılmaz ki gönülden!
Varsın yanayım gece de günde
Tutkusu olmazsa aşk olmaz
Gülün kalbini mi kırayım?
Dikenin battı asla âşık olanın diline değmez
Senin sevdan buysa çevireyim bayrama,
Varsın doldurayım içimi dünya elemiyle!

Kenan Güç-Nisan Yağmuru 35