Dünyanın Çivisi Çıkmış Şiiri - Zeynep Koçar

DÜNYANIN ÇİVİSİ ÇIKMIŞ
Dünyanın çivisi çıkmış dostum.
Hak,hukuk,vicdan kaybolmuş.
Kimin sesi yüksekse o haklı.
Adelet susmuş, insan yorulmuş.

Göz göze gelmekten korkar olduk.
Selam vermek bile lüks artık.
Herkes kendi derdine düşmüş.
Merhamet yerle bir,yürekler katılaşmış.

Aç olanın sesi duyulmaz.
Tok olan doymaz, nefsine yenik düşmüş.
İnsan insanı çiğneyip geçmiş.
Vicdanlar kör,gözler yalancı olmuş.

Paranın hükmü verilmiş
Emeğin teri silinmiş.
Kim kazanmış helalle, söyle!
Zenginlik haramın koynunda gezer olmuş.

Sevda bile pazarlık olmuş.
Menfaat dostlukla kol kola,
Kim kimin için ağlar şimdi.
Herkes kendi yolunda.

İnsanı insan öldürüyor artık.
Savaşlar,sınırlar bahane.
Oysa bir avuç toprağa sığacağız.
Bu hırs ,bu kin niye?

Dünyanın çivisi çıkmış dostum.
Ölüm kapıyı çaldığında bir gün,
Hangi servet satın alır nefesi?
Hangi yalan kandırır toprağı?

Kör bir düzen kurulmuş üstümüze.
İnsanlık mezara erken girmiş.
Ne yana dönsek uçurum dostum.
Dünyanın çivisi çoktan çıkmış.

Ve biz,
O eski çiviyi bulup yerine çakacağız.
Ya da bu enkazın,
Altında kalacağız...

19.03.2025