Sabah gözlerimi sana açardım
Yürürken, koşarken, otururken..
Hep seninle olurdum,
Gözlerim yollarda, özlemle gelişini beklerdi.
Seni bir kaç saniye görebilmek için,
Ne yapsam, nereye baksam,
Karşımda mutluluğun baş döndürücü halini yaşardım.
Seni usandırırım diye hep korkardım.
Seni mutlu görmek, mutluluğuna ortak olmak içindi,
Tüm çabam ...
Tekrar başa sardın yeniden,
O güzellikler kayboldu aniden.
Tamamen kapattın gözlerini bana.
Cehennem çarklarına atmak istedin yeniden.
Ne o eski duruşun,
Ne de o sevecen bakışların kaldı gözlerimden.
Sanki yanlış anlaşılan bir şeyler vardı.
Senin dostluğuna, insanlığına, yardımseverliğine vurulmuştum.
Hayrandım sana.
Şimdi her şey bitti.
Artık hiçbir şeyim değilsin.
Kara gözlüm, melek yüzlüm diyemeyeceğim.
Umudum, meleğim, tatlı dillim, güler yüzlüm yok artık.
Yokluğun eskiden cehennemin adıydı.
Yanlış yaptın, hem de çok yanlış,
Artık çekil hayatımdan.
İşin yok artık dünyamdan...
03 Şubat 2020
Hamit Demircioğlu
Kayıt Tarihi : 3.10.2025 11:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!