Dünyama Güneş Gözlerin Şiiri - Ahmet Tığlı

Mor akşamların kızıl salkımlarında
Ve güneşin alnında yanan gözlerin
Yaprak yaprak bitmeyen eylül
Uçuşan binlerce kelebek gözlerin.
Çöpçüler aşk süpürüyor sokaklarda
Dalından kopmuş bir yığın ayrılık
El ele tutuşmalarda...
Bulutlar gözlerimin penceresinde
Donmuş gözyaşı,
Hiçbir mekâna açılmayan kapılarda
Nöbet tutuyor yüreğim umarsız.
Mehtabın sızmadığı gece
Seni soluyorum yıldız yıldız
Ben seni bir gecede kaybettim
Umudu inşa ederken gözlerinde
Yıldızlara taşındı umarsız yüreğim
Unutulmazlar arasına girdi gözlerin
Bakışlarında kederi derin Mona-Liza gülümsemesi
Masumiyetin delişmen köylü kızı
Bir tarafın saray rakkasesi
Gözlerim görmez,bedenim susarsa birgün
Sen bak yeter ki:berzahtan döner ruhum
Sevda şarkıları susmaz kozmik boşluklarda
Aşk tükenmez evrenin kalbinde...
Sen bak yeter ki:
Sönmüş güneşlere kıvılcım gözlerin
Bir tek senin gözlerin milyarlarca yıldıza bedel
İçimin karanlığına ışık gözlerin
Dünyamın gündüzlerine güneş gözlerin...

Ahmet TIĞLI Ahmet TIĞLI 14.9.2014 (Sevgi Merdivenleri)