Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Ey sevgli!
Onca karmaşanın içinde,
dudaklara yerleşen gülüşler.
Stabilize özlemler gibi yakıyor insanı.
Şimdi sahte bir cennet yaratma yarışı,
içinde olan insanlara şaşıyorum.
Artık gökte bitti anne.
Bağışla.
Şimdi o sonsuz sessizlliği his ettim.
saygılarımla.
çok güzeldi...
akıcı ve sımsıcak duyguların şiiri...
selam ve saygılar yüreğinize..
yaşama dair uzun mesajlar buldum mısralarınızda.
duyarlı yüreğinizi tebrik ediyor;
selam,saygı ve sevgilerimi gönderiyorum.
Sağlıcakla kalınız-Osman AVCI
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta