Dünya denen iki hece,
Neyi varsa göz içinde.
Sonrası çetin bilmece,
Gücün varsa çöz içinde.
Her şey bir sebebe gebe,
Dünya oyunu körebe,
Hayat ölümlüye hibe,
Oğlan yaşar kız içinde.
Eylülde hazana durur,
Yaprağını yel savurur,
Baharın çiçek doğurur,
Ağaç uyur güz içinde.
Her bir derdi derdi bilen,
Gözümün yaşını silen,
İçi yanan dışı gülen,
Ozan ağlar saz içinde.
Aşıka maşukun cevri,
Unutturur bütün devri,
Kökünden devrilir servi,
İnat tutsak naz içinde.
Şimşek yıldırımlar çakan,
Nice nice canlar yakan,
Sel olunca evler yıkan,
Yağmur donar buz içinde.
Çeken bilir acısını,
Gurbetliğin sancısını,
Özler ana bacısını,
Yara sızlar tuz içinde.
Hergün sırtından vurulur,
Derd ile bağrı kavrulur,
Külü göklere savrulur,
Anız yanar köz içinde.
22.12.2008
www.ozanoglu.com
Kayıt Tarihi : 22.12.2008 21:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Esen kalın...
Selamve sevgilerimle Rabbime emanet ol
Seyfeddin karahocagil
TÜM YORUMLAR (2)