Dünya,
Toprağında güller biten dünya,
Ömürler yitiren çığlıklar yuvası dünya,
Bağırıyorum! Tenimin haykıran dillerinden...
Beni duyuyor musun, beni anlıyor musun dünya?
Gecelerim senden solmuş, göz pencerelerim senin hasret rüzgarlarından kapanmış..
Uyuşmuş ruhumun hisleriyle yaşamaya çalışıyorum,
Direniyorum bedenimde dünya, direniyorum...
Dünya! İnsan görünen, insan yitiren, ağyara yürüten garip hülya..
Bak dünya, bak üşüyorum iki mevsimi yitirilmiş güneşinde!
Parmak uçlarımdan sızlıyorum,
Yüreğimde kurumuş sebillerden bakıyorum umutlara,
Her vahası türküsünü yitirmiş, bakışsız, tatsız ve Bahtsız ömürler dünya...
Dünya! Seni tanıyamadan ayrılacak yollarımız,
Çiçeklerin de ömürsüzlüğünü sayıklıyor ya!
Hani sendekiler, senden ayrılanlar?
Bir selamın bile yok onlara dünya...
Suların senden kaçarcasına akıyor,
Ve baksana..
Temmuzun bile üşüyor seraplarının sıcaklığında...
Sen farkında mısın dünya?
Hani dünya, hani toprağından yaşamlık alacaktık,
Rüzgarında saçlarımız dalgalı, denizlerin gök mavisini Yarınlara saklıyordu umutlarımızı?
Hani çocuklarını sende koklayacaktı babalar?
Sokak kedileri çocuklara yarınları sende Müjdeleyecektİ,
Hep yeşili sende koklayacaktı ruhumuz...
Dün dağlarından baktım uçsuz bucaksızlığına,
Kışın baharı,yazın da ayazı hasret etmeni gördüm çehrende,
Dediğim kadar değilsin be dünya!
Her konanını göçerttiğin gibi beni, bizi ve bizdekileri de uğurlama günlerin olacak,
Be hey dünya, dünya!
İyiliklerimizi kötülüklerle silip süpüren dünya,
Seni saysak da seni sayıklasak da senin için Canımızdan, serimizden, tenimizden, kendimizden Geçsek de hor görülmüş bir hülyasın sen...
Yarını muamma, bugünü keder,
Dünü özlem dolu dünya...
Elveda dünya!
Biliyorum, ardımızda bıraktıkların olacak ya da biz göçüp gideceğiz senden ama ardımızda bir hülyalık gözyaşı, birkaç günlük ağlama ve kurumuş toprakların kalacak ardımızda...
Topraklarımızda güller tütecek belki,
Göğün yeşertmek için toprağımızı sulayacak,
Belki bir iki garibimiz ağlayarak gözyaşlarıyla çiçekler Büyütecek toprağımızda...
Ve dünya!
Yalan dünya, fani dünya, fena dünya...
Elveda dünya...
Kayıt Tarihi : 22.5.2021 03:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yanı başınızda göçenler, sizden kopanlar ve ardında kalan dünya... Ruhun, gönül kafesinde sayıklar ve döker içindeki hüznü sayfalara... bazen ağlayarak bazen de kuru hıçkırıklarla...

Hayırlı imtihanlar Yunus bey kardeşim.
TÜM YORUMLAR (1)