DÜNYA GÖZÜYLE
Sokağa bakan kapısının önünde, eşiğine oturmuş,yola doğru gelip geçenlere bakıyordu ihtiyar,arada bir elindeki solmuş mendiliyle ıslanan gözlerini silerek.
Tanımadığım adamın yanına sokuldum yavaşca;
Selamünaleyküm!dayım dedim.
Vealeyküm selam yiğenim,dedi başını kaldırarak.
Gamlanmışsın!Çok yorgun görünüyorsun.Ne bu hal dedim.
Onu sorma yavrum dedi ihtiyar.Çok zor günler gördüm çok!dedi.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta