Minare başında susan salâda
Musalla taşında akan yaşlarda
Şu mezar taşında biten çınarda
Dünya denen bahçe soldu sarardı
Niceleri vardı geldi de göçtü
Bir yuvası vardı durmadı çöktü
Şu kara saçına aklar mı düştü
Dünya denen bahçe soldu sarardı
Dilim de ölüm var susmaz ki durur
Yeşile aldanma muhakkak kurur
Üç günlük dünya gelmez mi sonu
Dünya denen bahçe soldu sarardı
Şu suskun adama bir kulak verin
Yalvar yaradana olsun bir yerin
Bugüne aldanma yaşarmın yarın
Dünya denen bahçe soldu sarardı..
Kayıt Tarihi : 18.4.2022 07:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Geçip giden bir ömrün hikâyesi. Sararıp solan bir dünyanın, sararıp solan çehrelerin hikâyesi...
Hayırlı çalışmalar.
TÜM YORUMLAR (1)