Dünya Benle Derdin Neydi?

Fani dünya, nettim sana?
Böylesine yordun beni.
Karezin mi vardı bana?
Nere gitsem gördün beni.

Yaşamak istedim mertçe.
Zengin ettin beni dertçe.
Gizli, sinsice, namertçe,
Hep arkamdan vurdun beni.

Ayakları baş etmişsin.
Yürekleri taş etmişsin.
Işıkları loş etmişsin.
Toz toprağa kardın beni.

Bölünmüşlük,şiddet ve kan,
Yangınlar,sel,sis ve duman,
Bir gerçek var yok hiç vefan
Binbir dertle ördün beni.

Doğruymuş, yalan olduğun.
Kötülüklerle dolduğun.
Halden belli, zevk aldığın,
Dileğince ördün beni.

Hayalimdeki değilsin.
İstemiyorsun ayılsın.
İstiyorsun ki eğilsin.
Eğemedin, kırdın beni.

Dürüstçe yaptım işimi.
Helal kazandım aşımı.
Beğenmedin görüşümü,
Acımadan yerdin beni.

Uzağım nefretten, kinden,
Razı değilim, ben senden.
Dinlemedin, beni benden,
Hep ellere sordun beni.

Beğenmiyorum halini.
Anlamadım ahvalini.
Çek üzerimden elini,
Yerden yere serdin beni.

Tek doğru var ki, fanisin.
Kim, seni nasıl tanısın?
Nesin, nasılsın, hanisin?
Çözemedim, gerdin beni.

Bu değil, dünya düzeni.
Güç ve çıkar, bozmuş seni.
Beğenemedim diye mi?
Yel önüne verdin beni.

Arzulanan dünya hali,
Ekrem der, adil olmalı.
Zalim, zulüm olmamalı.
Öldürmek mi derdin beni.
Ekrem Öztürk