Alnındaki ilk çizgi ile başlar
Kendinden bile sakladığın
Hüzünlü bir ürperiş
Yüreğinin bir köşesinde
Palamparça can kırıkları
Yakaladığın her umutsuzluğu
Atarsın içindeki kapalı kutuya
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
''ömür dediğin
Bir gündür,
O da bugündür.'' demiş, Can Yücel
Ne kadar doğru değil mi...Zor olsa da bunu yapmak lazım.
Şiiri kutluyorum.
Yavaş yavaş mum gibi erirsin, kendini bitirirsin başkalarına ışık olurken. Hayat insafsız ve bütün omuzlara aynı ağırlıkta çökmüyor. Ama yine de iyi düşünmek lâzım ; gelecek geçmişten daha insaflı olmayabilir... Saygılar.
Birol Hepgüler.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta