İki seven insanın hikayesi bu,
Ölümüne ve ölümsüz.
İki kavuşamayan bedenin derdi bu,
Kader ve ayrılık.
Sevgim insanlık gibidir,
Doğar büyür ve ölür.
Dilim bir yeminlidir beni en çok sevene.
Kalbim sevdalıdır sadece nur yüzlüye.
Eller el ele gözler göz gözeydi.
Sevgimiz kalbimde mutluluk.
Yalnızlıksa yüzümüzde hüzün olurdu.
Herşeyimiz bir gözyaşı kadar,
Temiz ve özeldi.
Hayellerimiz vardı gerçekleşmeyi bekleyen.
Umudumuz vardı inanmak için.
Hayat'a yaşamak adına,
Bir amaçımız vardı oda birbirimize kavuşmaktı.
Yaşamın içinde yaşayabileceğimiz,
En güzel mutlu günleri yaşadık.
Ama sevgim isterdi'ki,
Kalplerimiz kadar bedenlerimizde birbirimize ait olsaydı.
Çok hüzünlü çok üzgünüm.
Üzgün Sevdam:
Yıldızlar kadar uzak olupta kavuşamasakta birgün mutlaka.
Üzülme Sevdiğim:
Sevgim bir güneş gibi bir kere doğdu sana,
Gün batımı ile kaybolsada ertesi gün yine sana doğacaktır.
Çünkü Seninle Yaşanan Dünler Devam Edecektir Saklı Yarınlarda.
Seninle Birbirimize Kavuşamasakta,
Sevgimiz Bitmez Geçmişte Saklı Gelecek.....
15/08/2002
perşembe
Kayıt Tarihi : 5.9.2006 21:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)