Dün Geceki Fırtına

Dün geceki geçen o fırtınada
Sensizliğin en çok vurduğu andı
Senin hayalinin gelip odama
Bu yaşlı gözlerde durduğu andı

Dinmedi yağmurlar dövdu camları
Sanki bu gözüme döktü kumları
Ben yaktım hasretle eski mumları
Dün gece uykusuz sürdüğü andı

Dallarda dans etti rüzgar eliyle
Yollarda hissetti aşkı seliyle
He yana yakıla susmaz diliyle
Bu gönlümün seni sorduğu andı

Yapraklar uçuştu kaldırımlarda
Hep çaktı çakıştı yıldırımlarda
Gözlerim takıldı kaldı yollarda
Hüznü en derinden gördüğü andı

Bu şehir böyle hiç olmadı sensiz
Zamanda geçmedi dolmadı sensiz
Kapımı kimseler çalmadı sensiz
İçime hep sancı girdiği andı

Gökler ağlıyordu sanki halime
Yaşlar damlıyordu elde kaleme
Dilde düğümlendi her bir kelime
Aşkın çaresizlik verdiği andı

Öyleki yağmurlar düştü her yana
Dün gece işkence oldu hep bana
Dudağım kurudu susadım sana
Özlemim doruğa vardığı andı