Duman Olmuşum Şiiri - İhsan Güngör

Dönebilsek geçmişe,diyorsun yarim.
Ne kaldı geçmişten,hazan olmuşum.
Aşkının rüzgarı,savurdu attı.
Yaban ellerinde,harman olmuşum.

Olmuşum sayende,çürüyen demir.
Yaralı gönlüme,geçermi emir.
Ne ateş kaldı,ne geriye kül.
Aşkının yolunda,duman olmuşum.

Kadere,talihe,sitemin niye.
Yaşatmadın aşkı,yalan olmuşum.
Yıllardan sonra,yanmak nafile.
Neye yarar artık,falan olmuşum.

Olmuşum sayende,divane sefil.
Geçmişle oyalan,geçmişle sevil.
Sevgimi kaldı,kahroldu gönül.
Aşkının uğruna,kurban olmuşum.