Düğün Dağının Gelini-2 Şiiri - Hıdır Altaş

Sonra birdentüm sesler kesiliveriyor Elifim. Bedenim iş makinesiningövdesini çekip koparttığı, kökü toprakta kalan ağaç gibi Elifim. Bir tek kesif barut ve yanık et kokusu duyuyorum. Yüzümün toprak parçalarıyla kaplandığını farkediyorum sonra sonra. Arkadaşlarımın bağırarak koşuşturduğunu görüyorum karanlıkta. Mayın
Bakıyorum apansız
Ayağım yok Elifim. Parçalanmış, kanımla ıslanmış, yanmış pantolonumun ve kopmuş ayağımın farkına varıyorumasıl bu an
Peki nerede postalım? Postalsız ne yaparım ben? Peki ayağıma yapışmış çorabım, böceklerin ısırdığı asker yaralarım nerede?
Bilirmisin Elifim, ben kendimi bildiğimden beri böyle tomurcuk ağlamamıştım hiç
Başımı okşadı Abdullah üsteğmenim.Düğün dağınıngelinlerinden olamadıkbe komutanım dedim ona
Asıl sen oldun oğlum dedi. İşte o zaman aklıma anamın elime yaktığı kına geldi Elifim.
Sonra ne oldu bilirmisin Elifim? Abdullah üsteğmenim bir kaleş kasaturasınıgötürüp benim kanıma buladı
Sonrada yalayın dedi
Herkes benim kanımın tadına baktı. Timdeki bütün arkadaşlarım toprağıyla kasaturaya bulaşmış benim kanımın tadına baktı. Hatta diğer timlerden olanlar bile.....
Kendide yaladı sonra. Banada yalattı en son.
İşte yatağımın başucunda hiç ayırmadığımkasaturamın hikayesi bu.
Arkadaşlarım o tepede, beni hastaneye uğrladılar.
Hepsi G-3lerini havaya dikmişlerdi.Onları böyle görünce, gönlüm bir hoş oldu Elifim. Yüreğim göğsüme, yaşlar gözlerimesığmaz oldu bir kez daha.
Peki ya şimdi Elif?
Benim Elifim Elifim dediğim, bacağımı kaybettiğim zaman bile, düşlediğim sen nerdesin? Yıkılırmı sandın? sen beni.
Bacağı olmadığı için bir baskasına vardığın için, Mehmetçik yıkılırmı sandın.
Ben seni değil sendeki güzelliği sevmişim meğer.
Ardığım güzelliği sevmişim.
Gittin, gittin ya. geride ne bıraktın bilirmisin?
Bir kırık yürekbıraktın geride,bacaksız bir gazi değil.
KIRIK BİR YÜREK
GAZİ ÜSTEĞMEN ABDULAH AĞAR