Düğün Şiiri - Gündüz Aydın

Hiç kimse gözlerimi, senin kadar üzmedi
Günlerimin kadrini, bilen olmadı gülüm.
Her seherde uyanık, yollarını gözledim,
Kapımın o zilini, çalan olmadı gülüm.

Düğün yaptım, sen gelin, papatyalar şahidim,
Sabahlara dek seni, yıldızlarla bekledim.
Davullar çalıyorken, mutlaka gelir dedim,
Martılardan başka da, gelen olmadı gülüm.

Samanyolu’na çıktık, bulutlarla dans ettik,
Dünlü günleri bir bir, nazlarıyla affettik.
Ne mutluyduk seninle, çok uzaklara gittik,
Gözlerimin yaşını, silen olmadı gülüm.

Uykularda uyanık, senin dizine yattım
Düşüyorken kaç vakit, sırma saçından tuttum.
Bir demet buket yaptım, sana doğru uzattım
Kaç yıl geçti üstünden, alan olmadı gülüm.

Hayatın baştan sona, olmadı sensiz tadı,
Yolun sonu göründü, sevgin bende kalmadı.
Gelinliğin giy de gel, bu gece çok uzadı
Herkes beni terketti, kalan olmadı gülüm.