Duet Şiiri - Samira Samiraninsiiri

Sen:
Ben hep beni anlamanı bekledim,
Anlamadığını bildiğim halde sustum.
Anlatamadığım yerlerde kelimeleri değil, sessizliği seçtim.
Sen suskunluğumu kabulleniş sandığında,
Aslında ben çoktan gitmiştim içinden.

Ben:
Ama ben seni sustuğunda da duydum,
Sözcüksüz cümlelerini kalbime yazdım.
Gidişini fark etmedim, çünkü yüreğim hâlâ oradaydı,
Ve suskunluğunu, sessiz bir çığlık sanıp
Sarılmaya çalıştım sana gözlerimle.

⸻

Sen:
Ben beni unuttun sandım…
Oysa biz çoktan başka kıyıların limanlarına sığınmıştık.
Yüreğimdeki fırtınalar dinsin istedim,
Biraz huzur, biraz kendim olayım diye.

Ben:
Unutmadım seni, sadece uzaktan izledim,
Gidip gelen dalgaların üstünde sen vardın hep.
Başka limanlara vardık belki,
Ama ben her limanda senin adını söyledim gökyüzüne.

⸻

Sen:
Seni özlüyorum…
İçimde yeniden ve en baştan başlama umudu var.
Bu kez yan yana,
Kırmadan, dökmeden, incitmeden…

Ben:
Ben de özlüyorum seni,
Sanki hiç yaşanmamış gibi değil,
Yaşanmış her şeyi onararak yeniden…
Bu defa sadece yan yana değil,
Aynı kalbin ritmiyle, aynı düşte yürüyelim.

Sen:
Sana kızdığım anlarda bile,
Bir yanım hep “keşke şimdi burada olsaydı” diyordu.
Kalbim kırgın olsa da ellerim özlemle titriyordu.
Affetmem gereken yerden değil,
Sevmeye devam ettiğim yerden başlamak istiyorum.

Ben:
Ve ben hep oradaydım,
İçimde binlerce kez “gel” dedim sana,
Ama gururumun karanlık duvarları susturdu beni.
Şimdi o duvarları yıktım tek tek,
Sadece bir “biz” kalsın istiyorum geriye.

⸻

Sen:
Bu defa bahaneleri değil, ellerimizi tutalım.
Geçmişi değil, geleceği konuşalım.
Aynı sabaha uyanalım,
Ve birbirimizin yaralarını usulca saralım.

Ben:
Bu defa gözlerimizden konuşalım sevgilim,
Kelimeler yetmediği yerde, kalbim anlatsın seni.
Yanağına düşen her endişeyi öpeyim usulca,
Ve söz verelim birbirimize:
“Artık hep birlikteyiz, ne olursa olsun.”

⸻

Sen:
Biliyorum kolay olmayacak belki,
Ama seninle her zorluk bile güzel gelir bana.
Yeter ki birlikte yürüyelim bu yolu,
Karanlık da olsa, fırtına da olsa,
Yanımda sen olduktan sonra korkmam hiçbir şeyden.

Ben:
O zaman elini ver bana,
Geçmişin tüm yüklerini bırakalım ardımızda.
Yeni bir biz kuralım;
İçinde sevgi, sadakat ve sessizlikte bile anlayış olsun.
Ve yürüyelim…
Bu kez gerçekten, göz göze, kalp kalbe.