Düdüklü Tencere Şiiri - Eyüp Cüce

Senin hiç dibin tutmaz,
Altın kararmaz.
Anamın yılda bir kalaylattığı,
Kara tencereleri,
Bakır kazanları gibi.

Onların gıkı çıkmazdı hiç.
Altlarına sürülürdü meşeler,gürgenler;
Doyacak yoksulları,
Doyacak çocukları düşünüp belki de,
Hiç şikayet etmezdiler.

Ya sen kokana,
Süslü püslü,yaldızlı ambalajlardasın.
Aynı işe yararım sanırsın ya,
Aldanırsın.
Sen doymak için değil,
Tıkınmak için alınırsın.
Azıcık kıçın yansa,
Bas bas bağırırsın.
Hadi ordan sen de! ..
Düdüklü tencere.