Dudak Payı Şiiri - Burak Sandıklı

bıçaklarımız hazırdı oysa..
terkedip gitmek için ayağımız,
tek el atılcak adım,
tetikle beklemeliydi

öpmek gereğiyle
dizaynı kusursuz dudakta
dizilen
kara kehribar kelimeler,
dizi dizi öpmeden seni,
katre'van döküldü de!

ne diye söylemedin!
kan revan büzülmüş dudakların..

karşıda duran dimdik bakıştadır
karşıda dimdik tutan seni.
oysa öpmek için dudaklarımız aralıktı
pekala terketmek kadar kolaydı öpmek.
söylemek için, içimizi açmak farz edilmemiştir.
açılıp konuşmak için açıkçası,
hisler hurdalığına terkettiğimiz bakışlarımız vardı.

kalmak ve sahip kalmak,
yine öpmek amacyla
sahip çıkmadığımız
birkaç dudak vardı elde,
eldeydi...
izmarit sıkıştırmaktan anlaşılan,
ufak tefek neşelenlenmeler sığmazdı

durup ıslatmak içn dudaklarını
öpmek için,
utangaç bakarken anlattığın adamı;
için için ağlattın koca karanlığı...
ıslanmaksızın gelen dudağın
yastıkta yan baştaydı.
hurdaya ayrılmadan ıssız kalmışlar,
susmak için arasıra, kullanmadıklarındı onlar

el'e değdi,
kurtaramadık