Duayı Kızılbaş Şiiri - Dünya Yükünün Hamalı

KIZILBAŞ DUASI

(Dil ile değil, gönül ile edilir.)

Eline, beline, diline sahip ol,
koymadığını alma,
görmediğini söyleme, incinsen de incitme;
döktüğünü doldur,
ağlattığını güldür,
yıktığını yap!

Yanlış söz söyleme,
yanlış yatakta uyuma,
yanlış eşikten girme,
elini yanlış cebe atma.

Bism-i Cem, aşk ile…

Ya Hakk!
Ben seni gökte aramam,
Kâbe’de değil, candaki sevdayla bulurum.
Taşta değil, gönülde secde ederim.
Elimi değil, önce nefsimi yıkarım.
Sözle değil, ahlâk ile niyaz ederim.

Ben bir canım.
Eksik ve kusurluyum.
Bazen yanlış yaparım,
Bazen incitirim bilmeden.
Ama bilirim ki,
Zarar verdiğim canın gönlünü almazsam,
Sen de benden razı olmazsın.

Ya Hakk!
Bana akıl ver ki şaşmayayım,
Bana vicdan ver ki çürümeyeyim,
Bana aşk ver ki taşlaşmayayım,
Bana rızalık ver ki helalleşeyim.

Beni kulun değil,
Kılavuzun eyle.
Zalimin değil,
Mazlumun yanında durdurt.

İncitmekten değil,
İncitmekten korkmamaktan korkayım.
Rızasız lokma yedirmeyen,
Rızasız laf ettirmeyen
Bir er kişi kılayım beni.

Ben ne başımın tacıyım,
Ne elin kulu,
Ben hakkın yolcusu,
Ben Kızılbaş yolunun çırağıyım.

Ben
Aklın yolunda,
Vicdanın izinde,
Adaletin nefesinde
Bir can olmaya niyetliyim.

Varsa bir zararım,
Al helalliğimi…
Varsa bir eksiğim,
Tamamla beni…

Ya Hakk,
Beni nefsimden arıt,
Beni gönülden erit,
Beni bir candan doğur,
Beni insana dönüştür.

Aşk ile…