Duasız aşk Şiiri - Ali Kamil

Gecenin en koyu deminde alacakaranlık kızıllığında
zemheri bir kışta düşüm döşüne yaslandı
yaralandı çocukluğum
künyemi yaz duasız aşka
tenim sana yabancı ütopyada görmez yarını
al benden öksüzlüğün nazarını

aşk ezgileri okuyorum sana
aç kilitlerini rüyalarının
çocukluğumu anlatmaya geliyorum
boş beşiğime yükleme çocukluk sancılarımı
üşüyorum yokluğunun aynasında

çocukluğumu duasız aşkla giydirsene