sevince yaşar insan; ölünce sevemezsin...
Ben rakıyı bilmem azizim,
Hiç içmedim,
İçmeyi de hiç istemedim.
Ama çay var ya hani,
Şu dualı nimet,
Yalnız içilmiyor mübarek.
Çay ve sohbet bir nezaket,
Sinire şifa sağlığa afiyet.
İşte o çay ne güzel ne dualı nimet!
Kayıt Tarihi : 1.5.2025 16:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!