Ne hallere düştük bir görün hele,
İnsanı kahreder böylesi acı.
Vicdanını atmış bak hovardaya,
İmam nikâhıyla evlenir bacı.
İmamla şahitler safa durmuşlar.
Böylesi nikâhı yasal görmüşler.
Arapça ayetle yuva kurmuşlar,
Düşmanlar başına böylesi hacı.
Seneye varmadan doğar bir velet,
Rızkını Allah’a eder emanet.
Derki Allah vermiş, bu da bir hikmet;
Böylesi nesiller olur baş tacı.
Kulağına birde ezan okurlar,
Arapçayı kilim gibi dokurlar.
Hafızları bülbül olur şakırlar,
Cemaat ardından olur duacı.
Yurt sever yiğide kefen biçerler,
Soysuz veletleri bakan seçerler.
Bu yurdun ırzına böyle geçerler,
Halkın hiç bunlara yok ihtiyacı.
Fakir vatandaşın kaderi budur,
Yavandır ekmeği, içtiği sudur.
Emektar halkımın hakkı bu mudur?
Kul Turanî elbet olur davacı.
18.10.2009
Duran ÖzaydınKayıt Tarihi : 11.11.2009 21:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!