Ömrümün payitahtına seni oturtmuşum, inceden inciden.
Ölüm de var ey sevgili. İsyan etme yazgıya sızıdan sızıdan.
O alır. O verir, kainatın sahibi istemez, kul üzülsün kahırdan.
Tevekkül et! Takdir onundur, aciz kuldur, bir şey gelmez elinden.
İnsan bir garip varlık, hayat yolu ince, düzdür çizgi, gözle görülmez.
Fani de hayat karışık, uzun kısa olur, belki hiç başlamaz, insan bilemez.
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta