Dua
sana ellerimi açtım
karanlık bir dünyaya gözlerimi
sevmek ve korkmak zorunda olduğum
inanmaya hüküm giydiğim putlardan
usandım medeniyetin kolonlarından
bıktım
yıkmış olmalıydım oysa
mabetlerini köşe başı tanrılarının
yıktım
her işin uygarlık uğruna yapıldığı bir çağda
kadınlar salt erkekler için süslenmez
kravatlılar izindedir kahramanların
sanatkardır hatta
açlıktan can verirken akbabayla poz veren çocuk
sana ellerimi açtım putlarımın gölgesinde üşürken
son damlası yiterken
aşkın ve imanın
bir çocuk en şen sesiyle
ölüme yakışmazken bir çocuk
sana gönlümü açtım
ellerimi kapattım artık
Kayıt Tarihi : 27.4.2014 22:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!