Dostum Dediklerim Şiiri - Aygül Zade

Dost bildiklerim arkamdan vurdu,
Sırtımı döndüğüm an düşman oldular.
Güvendim, sarıldım, paylaştım sırlarımı,
Ama her biri bıçak sapladı kalbime.

Gözlerim doldu, yüreğim yandı,
Nasıl unuturum dostun ihanetini?
Dost dediğim, en ağır yarayı açan,
En yakın sanıp en derin hançeri saplayan.

Şimdi yolumu tek başıma çiziyorum,
Kimseye vermem artık sırtımı,
Çünkü öğrendim, en büyük yara,
Dostların attığı hançerden gelir.

Ama bilsinler ki,
Yine de iyiliğe inanan bir yüreğim var,
Ve bir gün gerçek dostlar bulurum,
Sırtımı yaslayacağım, güvenle yaşayacağım.