Dostum bu gece... Şiiri - Hasan Belek 2

​Yıldızlar bir bir söndü, hüzün göklere indi,
Sensizlik yavaş yavaş, kalbimin içine sindi.
Uzaklardan bir selam, sanki rüzgârla dindi,
Tatlı hatıran yurda, geldi dostum bu gece.

​O eski günlerimiz, geçti bir film şeridi,
Gönlümün hasret teli, acı acı geridi.
Andıkça gözlerimden, mutluluk yaşı eridi,
Kadehim anılarla, doldu dostum bu gece.

​Kaybolmuş yollarımda, bir ışıktır sözlerin,
Umutla parıldayan, o manalı gözlerin.
Acılarla yoğrulan, şu kalbimde izlerin,
Aradığı teselli, buldu dostum bu gece.

​Dertlerimi anlattım, sen dinledin usanmadan,
Yargılamadan beni, ruhumu hiç sıkmadan.
Halimi, efkârımı, ben daha konuşmadan,
Gönül aynamdan bakıp, sordu dostum bu gece.

​Geçip giden zamanın, ne önemi kalmıştı,
Dünyanın tüm telaşı, sanki bizden çalmıştı.
Sohbetinle kâinat, derin uykuya dalmıştı,
Zaman akmayı bıraktı, durdu dostum bu gece.

​Karanlıklar dağıldı, attı şafaklar erken,
Her kelimen ruhuma, bin bir çiçek ekerken.
Sana olan sevgimin, u bendini aştı coştu.
Kalbimdeki yalnızlık, artık bomboştu,
Mızrabın en son tele, vurdu dostum bu gece...

Hasan Belek
08 Ekim 25-Akçay