Dostum Şiiri - Furkan Çilkaya

Öyle bir araftayım ki dostum
Dost dediklerimi kaç kez uğurladım, unuttum
Hayatın ırmak sularında takılı bir taştan farksız
Görüyorum, duyuyorum, ilerleyemiyorum.

Kaderin filmlerinde, hiç başrol olmadım
Herkes beni gördü ama hiçbiri beni tanımadı
Herkesin hayatında en az benim kadar varım
Ama onlar için benden azı hiç olmadı

İşte azabım budur ki dostum
Hayatın peronlarında kaç can kaybettim içimde
Kaç arkadaşım o trenle gidip geri dönmediler
Beklerken peronlardan bana ait olanı
Ben ki sanırım bir kere kaçırdım
Arıyorum, duruyorum, bulamıyorum