Dostmu Sandınız Şiiri - Birkan Demirci

Dipsiz kuyularda kayboldu neşem,
Yüzümün güldüğüne aldanmayın.
İçimde yangınlar, dumanı tüter,
Közümün söndüğüne bakmayın.

Dert yükü omzumda, yolum taş dolu,
Yaralı gönlümde sırrım hoş dolu,
Her nefes hançerdir, her an boş dolu,
Sözümün bittiğine bakmayın.

Bir yanım feryattır, duyulmaz sesi,
Bir yanım kırılmış, bulmaz hevesi,
Kalbimden taşar da gizler nefesi,
Halime güldüğüme bakmayın.

Yaraya tuz basan dost mu sandınız?
Kendimi yaktım da siz mi yandınız?
Zinciri kırmadım, boyun eğmedim,
Benim sus pus durduğuma inanmayın!

Geceye sığmazki dertlerim ağır,
Sabaha ersemde güzdüzüm kahır,
Ayaklarım yaralı yolum taşlıdır,
Siz benim yürüdüğüme bakmayın.

Kül ettim maziyi, yakarım yarını,
Hesaba çekerim zalim şiarı.
Kafeste doğsam da kırarım teli,
Benim kanatsız kaldığıma bakmayın!