Caddelere akardi insan sesleri,
Ağaçlar altında koşuşurdu dostlar,
Sahillere vururdu yalnızlığın şarkısını mırıldanan gönüller,
Bir ekmeği bölmekle başlarrdı herşey,
Düşüncelerin tartışılmasıyla yakınlaşırdı insan,
Karşındakini herşeye rağmem sevmekti gerçek olan...
Eksileri ve artılarıyla tutunmaktı,onu tamamlamaktı kendikilerinle...
Bilmekti, hayatta dostluğun kardeşliğin lüksü olmadığını,
O yüzden tek gerçek kenetlemekti gönülleri,
Dost dediğin nedir,sırtında yüklü sevgiler taşıyan değil midir!
O kadar ağır gelir ki bazen yıkıladabilir,
İşte dost kendinden öyle bir geçer ki,sırtından vurulur,yüreği çivilenir, yine de dost kalır.
Uzakdan izlemeyi bilir,çünkü hatasını insan elbet anlayacaktır diye düşünür,
Çünkü hayat bedel ödetmeden bırakmaz bunu da bilir,
Kimi dost sanılanlar vardır,eğlenmek için edealdir,
Kimileri vardır vakit geçirmak içindir,
Kimileri vardır devamlı dert yanandır,sonra arkasını dönendir,
Kimileri vardır derdini dinleyip seninle ağlayan gülendir,
Ve bunlardır dost olan,karşısındakini kendi gibi yaşayıp hissedendir.
Kötü ve güzel günlerin tek gerçekleridir,
Dost acı konuşur elbet hakkıdır,
Karşısındaki de dostsa onu anlamalıdır,
Tüketmek çok kolay bu hayatta,
Yıkmak bir o kadar basit güzel olan herşeyi,
Zor olan yenilmemekti gel git duygulara,
Ayakta tutmakdı sevgi,dostluk denen erdemleri,
İnsan olmak bu yollardan geçebilmekti oysa,
Ufak bir sarsıntı da, ya da ses,bir duygu karmaşasında kaçmak mıydı kndi deryalarına,
Sevgi her zaman kolların açık duruşu değil midir!
Yok saymak dostluğa vurulan balta değil midir?
Sen de mi kaçıyorsun o sahte sevişler gibi,
O beğenmediğimiz yalan dünyalara sende mi yelken açtın gidiyorsun! ! !
İnsan kendi başarısızlığını,mutsuzluğunu başkasına mal edermiş,
İnsan içindeki sevgiyi başkasına verirmiş!
Kendine olan sevgin öfkeye mi döndü yoksa?
Dost sen önce kendini sevmekle işe başla! ! !
Haziran2007
Müjde UzunKayıt Tarihi : 10.7.2007 18:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dostu bulmak veya kaybetmek kendinde saklı olan bir marifet gibi şiirden pana düşen pay buydu teşekkürler..
Selam ve muhabbetlerimle..yunus karaçöp
gurbetten sılaya
selam ve dua ile..
***Dostlar***
Caddelere akardi insan sesleri,
Ağaçlar altında koşuşurdu dostlar,
Sahillere vururdu yalnızlığın şarkısını mırıldanan gönüller,
Bir ekmeği bölmekle başlarrdı herşey,
Düşüncelerin tartışılmasıyla yakınlaşırdı insan,
Karşındakini herşeye rağmem sevmekti gerçek olan...
Eksileri ve artılarıyla tutunmaktı,onu tamamlamaktı kendikilerinle...
Bilmekti, hayatta dostluğun kardeşliğin lüksü olmadığını,
O yüzden tek gerçek kenetlemekti gönülleri,
Dost dediğin nedir,sırtında yüklü sevgiler taşıyan değil midir!
O kadar ağır gelir ki bazen yıkıladabilir,
İşte dost kendinden öyle bir geçer ki,sırtından vurulur,yüreği çivilenir, yine de dost kalır.
Uzakdan izlemeyi bilir,çünkü hatasını insan elbet anlayacaktır diye düşünür,
Çünkü hayat bedel ödetmeden bırakmaz bunu da bilir,
Kimi dost sanılanlar vardır,eğlenmek için edealdir,
Kimileri vardır vakit geçirmak içindir,
Kimileri vardır devamlı dert yanandır,sonra arkasını dönendir,
Kimileri vardır derdini dinleyip seninle ağlayan gülendir,
Ve bunlardır dost olan,karşısındakini kendi gibi yaşayıp hissedendir.
Kötü ve güzel günlerin tek gerçekleridir,
Dost acı konuşur elbet hakkıdır,
Karşısındaki de dostsa onu anlamalıdır,
Tüketmek çok kolay bu hayatta,
Yıkmak bir o kadar basit güzel olan herşeyi,
Zor olan yenilmemekti gel git duygulara,
Ayakta tutmakdı sevgi,dostluk denen erdemleri,
İnsan olmak bu yollardan geçebilmekti oysa,
Ufak bir sarsıntı da, ya da ses,bir duygu karmaşasında kaçmak mıydı kndi deryalarına,
Sevgi her zaman kolların açık duruşu değil midir!
Yok saymak dostluğa vurulan balta değil midir?
Sen de mi kaçıyorsun o sahte sevişler gibi,
O beğenmediğimiz yalan dünyalara sende mi yelken açtın gidiyorsun! ! !
İnsan kendi başarısızlığını,mutsuzluğunu başkasına mal edermiş,
İnsan içindeki sevgiyi başkasına verirmiş!
Kendine olan sevgin öfkeye mi döndü yoksa?
Dost sen önce kendini sevmekle işe başla! ! !
Haziran2007
Müjde Uzun
çok güzel dost tahlili yapan bir şiir okudum.evet dostlar ikiye ayrılır;iyi gün dostu bir de kötü gün dostu vardır.işte önemli olan kötü gün dostu olabilmektir.yoksa iyi günde yanında çok kişi vardır.ama kötü gününde yanında yalnızca kara gün dostların vardır.işte gerçek dostlarda bunlardır. kutlarım şairimi.beğenerek okudum. anlamlı ve güzel bir şiir.sevgiyle kalın.
TÜM YORUMLAR (9)