Tanıyamaz insan, tanıdım dediklerini,
Unuturmuş bir tatlı dile, tüm çektiklerini.
Düşersin, kalkarsın'da artık tamam dersin,
Bir darbede elinden tutandan yersin.
Bir başkasından öğrenirsin, tanıdıklarını,
Acı olanda bu ya tanıdığını sandıklarını.
Anlam veremezsin sana yaptıklarına,
Eyvallah dersin hayatından çaldıklarına.
Sonra yere düşmüş bir çocuğun, dizlerinin acısı,
Tamda göğsüne çöker, ihanetin bıçaksı sancısı.
Yaşada gör demiş eskiler, kalk dersin kendine,
Sonra yenilerini eklersin, dost bildiklerine...
Kayıt Tarihi : 23.7.2014 23:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!