Dost bildiklerin Şiiri - Sumeyye Öztürk

Hayat affedemediklerin olduğunda düşündürür tüketir.
Kendi içinde vicdanın ne kadar rahat olursa olsun.
Dostun vefasızlığı..
Dost bildiklerinin kalleşliği..
Yüzüne gülüp arkandan iş çeviren sahte dostların kahpeliği..
Kırıyor insanı.
Kaybettiğin sahte dostlara değil.
Kendini onlar için hırpaladığına üzülüyor insan.
Onlar geçmişinde kalıyor ama,
Gelecek içinde geçmemiş güvensizlik bırakıyor.
Niyetin kalbin kötüyse,
Sen heryerde kötüsün..
Hayattan edindiğim tecrübelerimle,
Heybeme koyduğum güvensizliklerim,korku,şüphelerim miras kaldı dost bildiklerimden.
Canları sağolsun diyemem,
Ama herkes benden uzak yerinde varolsun...
Şu da bilinsin ki,
Senin yüreğin güzelse,
Sen heryerde güzelsin..