Aslında beni yokluğun sefaleti konuşturan
neden yoksunsan onun sefaletindesindir ya hani
bakarsın ananın yokluğu incitir seni yoksa acınacak haline şefkati
bakarsın babanın yokluğu incitir seni okşayacak başını elleri yoksa
elim bahçemin güllerin dokunuşlarında gözlerim onların muhteşemliğinde
gönlüm ise yanımda olmayan sıcaklığın hasreti
gündüzüm bir gülün bakışında ki hasrette gizli san ki
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
