Gel bakalım arkadaş otur şöyle yanıma
Bir çift lafım var sana dökülsün lisanıma
Gözlerin kötü bakar döner olmuş havaya
Hiç gocunma boşuna sonra kalırsın yaya
Her başarıya nazar her gülüşe bir hile
İçin fesatla dolmuş dökülür dile bile
Ben yürürüm yolumda sen takıldın peşime
Gölge olup dolaşma dön sen kendi neşene
Başkasının işinde neden hep gözün kalır
Kendi tabağın boşken neden hep ahval alır
Sanırsın ki tüm işler sen olmayınca batar
Bilirsin güneşin de sensiz doğar da batar
Haddini bil arkadaş bu dünya geniş bir yer
Her çiçeğin kokusu kendine has bir değer
Senin bu görmezliğin bilki kendine zarar
Dikenli güllerin de çok güzel duruşu var
Şimdi kalk git yoluna bırak kendi halime
Bu şiir senden sonra ibret olsun aleme
Hep kendine yontmanın bedeli hastalıktır
Dermanı değer vermek sen yerine koymaktır.
Kayıt Tarihi : 13.6.2025 22:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!