Bazen kaçmak gerekiyor, yaşadığın yerden.
Alıp bir kaç dostunu uzaklara,
Kendini anlatamadığın, bir kitap gibi okunamadığın an.
Bir kitabın yapraklarını çevirir gibi sözlerini heyecanla ve özenle aralayamadığın an.
Önemsediğin anların karşı tarafın beyninde silinecek dakikalar gibi kaydedildiği an,
Ve bazen kendini bulmak istiyor insan;
Kendi kitabının sayfalarını çevirmeye başladığın an,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan