Doruktaki müziğin kurbanları biz,
yüce bir kule mi dikeriz ki varsın,
o el değmemişe, kutsasın bizim
çıkışsız yıkıntılarımızı ve bir başka
zamanda açılan kapıda o yüce
törenin yüzakı olarak - süreğen
sancılarımız gevşemiş - kendine
dönük bir emperyal düş gibi salınsın.
Susup katlanma değil, hep
söylenen bir şarkıya adanmış, sen artık
bütün amaçlarına varmışsın gibi,
biz alabildiğine özgür, kutsal ağzından
dökülen ezgiler olarak, ortasız bir
ağırlık gibi döneriz evrenin tam girişinde,
kimbilir daha nerelere açılacak sessiz
ve adsız buyruğuna aynı müzikle cevap
veririz. Daha tam değil, ama, bir umut
belirmiş.
20/03/2010
Gökhan OflazoğluKayıt Tarihi : 20.3.2010 07:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!