Kimi kıvrım,kıvrım bir yılanın,
Ortasına oturtmuş dünyayı…
Biri öküzün boynuzlarının,
Ucuna takmış beceriklice…
Bir başkası yaşlı tosbağanın,
Üzerine koymuş,ikinci ev…
Galileo da çıkmış; ”Yuvarlak…”demiş,
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta