Dört İhtiyar Şiiri - Hüdaverdi Akın

Dört 17'lik ihtiyar bir öğle vakti
Kendilerini kağıda sardılar
Tütünle harmanlanıp
Şiirle, şarkıyla duman oldular
Akıllarında yoktu fesatlık
Bakkal amcanın önlüğünü çekiştirircesine
İstekleri vardı: bahtiyarlık...

Dört 17'lik ihtiyar o öğle vakti
Hep beraber secde ettiler
Alınları yerden kesilmesin diye
Akla karayı seçtiler
Yanyana dört tabut bekliyor gibi
Bahtiyarlığı dilediler

Gençliğin bozulmasını aldırmadan
Kaf dağı olmak uğruna
Ahir zamana göğüs gerip
Kendilerini hep korudular
Önemsenmeyi özlediler
Unutulmayı seçtiler

Dört 17'lik ihtiyar o günün akşamı
Bir olmanın sevinciyle
Dilekleri bir kenara bıraktılar
Dostluğa kenetlendiler
Yılların kırgınlığını derip
Çöpe attılar

Dört 17'lik ihtiyar o akşam vakti
Toplanıp şiirler okudular
Söz verdiler
Unutmayı sildiler