Odalar, pencereli perdeli,
Mutlaka çıkışı olan dört duvarlı odalar...
Huzurlu anlarımızda duvarlar şeffaftır,
Görebiliriz arka odaları...
Yalnızsan...yalnızken,
Kapısı olmayan odalarda kıvranırsın sancılı
Göremezsin,
Duvarların üzerini süsleyen eski fotoğrafları...
Bugün bu dört duvar arasında,
Yalnızım...
Ayrılıktır, hasrettir yüreğimdeki sızım,
Ruhumda fırtınalar...
Gök gürlüyor, şimşekler çakıyor,
Kara bulutlar pencereme
Perde olmuş...
seni çağırıyorum Annem...
Sessiz çığlıklardayım,
Anlatamam sana artık...
Babamın özlemini,yalnızlığını...
Sevdanız çocukluktan başlamış,
Bırakıp gitmek varmıydı öyle,
Söz vermişliğinizde...
Kırıldı babamın kolu kanadı...
Dört duvar arasında,
Hayalin karşımda bir çift gözle,
kalbime dokunuyor...
Karanlıklarda uzanan sıcacık ellerin
Saçlarıma okşuyor...
Korkuyorum,üşüyorum...
Dört duvar arasında ıstırabım dinmiyor...
Sesimi duy,
Hisset beni, Annem...
Sevmiyor muydun kınalı kuzunu?
Bırakıp da gittin beni...Annem....
21/07/2008
Neriman Mert
Kayıt Tarihi : 21.7.2008 01:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kavuşabilmesi imkansız olan özlemin,dört duvarlı odalarda sıkışıp kalması...

çok güzel anlatım.
saygılarımla.
Birol Hepgüler.
TÜM YORUMLAR (5)