“güneş...”
/senin gözlerine bakarak kuş seslerini dinlemek,
demek ki bahar bu sabah, yeniden gelmiş diyebilmek/
işte bir çocuk süt kokulu rüzgarlar üflüyor, sütliman denizlere
küreksiz ve dümensiz bir sandal yol alıyor, bilmediği sahillere.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
