Dönüşüm Şiiri - Yüksel Balcı

ateşe kuşanmış gecenin kalbindeyim
dilimde aksakça dolaşan ıslık
tek tek sönüyor yıldızlar
gülüyor da karanlık hüznün memesini emerek
dokunmaktayım sylvia dudaklarına
ellerimde arsenik kokusu...............

ucu bulutlara sarkmış yaralı bir dağ gibi bağıran
yağmurlarına esir şu yalnızlıktan daha fazla
ellerin değilim senin
sözün kıyısında sanrıya dönüşen bulut
al beni, kuşat sözcükten kafesine

için içine yağan yağmur
sesten dönüşen su.....
nefestir derinliğine inilecek soluğun
tenimde aynaların kırılması.....