Dönünce Gelir Şiiri - Ozan Efe

ay ışığında yüzün
güle dönünce gelir
ya aşığında sözün
çöle dönünce gelir

bir başına gülüşür
hele ağzına düşür
kör ayazına üşür
göle dönünce gelir

karanlık asıyorum
viranlık basıyorum
bir anlık kasıyorum
yele dönünce gelir

köstebekler eşeni
birlik olup deşeni
gözyaşınla düşeni
sele dönünce gelir

gölgesinden sığılır
harman olur yığılır
çiselendik yağılır
hele dönünce gelir

ürperir baksa teni
gömleğinde keteni
paylaşılıp yeteni
ele dönünce gelir

öncesi böyle miydi
sonrası öyle miydi
gecesi şöyle miydi
çile dönünce gelir

dilsizliğimden utan
onu benle bir tutan
lokmacığımı yutan
höle dönünce gelir

yanıtın geveleyen
kanıtın eveleyen
anıtı dev eyleyen
kele dönünce gelir

ızgarada pişirdi
doğradığı kişirdi
karnını da şişirdi
tele dönünce gelir

çökülür yaka gider
sökülür yama gider
dökülür aka gider
nile dönünce gelir

ozan efem utkundu
sazı çalan tutkundu
tel kırıldı yutkundu
dile dönünce gelir
211211denizli