Mezarlıkta ağlayan, birini görürsen
Belki de o benim için, ağlıyor anne
Ellerini öpmeden, burada ölürsem
Bana hakkını helal et, dönemem anne
Beni arayan varsa, mezarlıkta bulsun
Anam gelip mezarımda, otları yolsun
Mezarıma diktiğiniz, karanfil olsun
Gelir gider mezarımı, sularsın anne
Mezarımın başına, bir Selvi dikilsin
Ecel geldi gidiyorum, dünya yıkılsın
Geceleri başucumda, mumlar yakılsın
Orası çok karanlıkmış, korkarım anne
Adım Midayet’tir benim, yatarım handa
Bir umut bile kalmadı, çıkmayan canda
Adım şanım kalsa da, bu yalan dünyada
Sakın ağlama, gidenler dönmüyor anne
Ocak 2001
Midayet Kara
Kayıt Tarihi : 20.8.2009 14:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (6)