Dönmüşsün Şiiri - Aybars Karlıdağ

DÖNMÜŞSÜN

"Selamsız sabahsız gelip geçen yar
Hatır gönül bilmez ele dönmüşsün
Düşmüşsün alemde dillere âyar
Yazın turan silik pula dönmüşsün"

Gözü görmez kulak duymaz sağır
Arkadaş durmadan yemiş ağır
Düşmüştür çukura çıkamaz bağır
Dostu düşmanı bilmeze dönmüşsün

Sen dertlerimize olmazsın deva
Gezer dolaşırsın alırsın hava
Bir elinde sahan bir elde tava
Renginde beyazdı mora dönmüşsün

Kimse bilmez aradaki dava ne
Derdimiz bilmesin bizim kime ne
Ne diyebilir adam olup sevene
Ayak altındaki çula dönmüşsün

Memleketin çok yerini dolaştım
Hep haksızlık yapanlarla savaştım
Yoku yokluğu gördüm karıştım
Varlıkta aç kalan kula dönmüşsün

Yürekte sevdası var kimse sormaz
Derdine derman olup kimse sarmaz
İleri geri konuş yüzler kızarmaz
Duvarı yıkılmış sura dönmüşsün

Günler günleri kovalar ay olmuş
Verdiğim emekler bütün zay olmuş
Dellendim yıllarca bayat çay olmuş
Çağlayandın kuru çaya dönmüşsün

Göremezsin asla birinden vefa
Süremezsin burada zevki sefa
Bu gidişle olmaz böyle bir kafa
Sesi çıkmayan bir lâla dönmüşsün

04.06.2020 HATAY
Aybars KARLIDAĞ