Biri terk etti dönme dolabı
Biri yeni bindi
Biri yeni başlıyordu dönmeye
Diğeri çoktan razıydı inmeye
Yeni binen döndü, döndü...
Bu alemden habersizce
O da öğrendi bir gün
Bu alemde aşkın olduğunu
O da sevdi
Artık dönüyorlardı beraberce
Mutluluktan sarhoş
Gündüz gece
Ayrılık nedir bilmiyorlardı
Hicran nedir bilmiyorlardı
Onlar için dönme dolap
Mutluluk dolu, sevgi dolu
Ama bir gün... Öğrendiler
Ayrılığın ne demek olduğunu
Şimdi onlarda inmek istiyorlardı
Ama durmuyordu
Şuursuzca dönüyordu
Dönme dolap dedikleri Dünya
Kayıt Tarihi : 28.12.2005 22:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Son dizeye gelesiye çok hoş bir şiir okuduğumu düşündüm. O son dize olmasaydı dönme dolabın salt aşkı mı, dünyayı (yaşamı) mı, yoksa her ikisini birden mi ima ettiğini düşünüp duracaktım ve bu bulmacalı hali, şiirin uyandırdığı hazzı büyütecekti.
Ama şair açıklama gereği duydu.
Şiirin harekete geçirdiği düş gücümü sınırladı.
Yoksa şiir hala güzel.
TÜM YORUMLAR (1)