Döngü Şiiri - Nevzat Erkol

Gecede Ay bir başına
Bir başıma gecede ben
Uzak tepelerde servi
Soluğumda dehşet ayaz
Ve sessizlik ki kahreden.

Geçmişlere bağlı başım
Çekiliyor damarda kan,
Ay bakıyor öyle hazin
Bir karamsar düşünceden.

Ayaklarım gider gelir
Gitti gider başta aklım
Düşüme hülyalar takılır
Döküm saçım, gizlim saklım.

Ne denli ıssızmış dünya
Ne kadar doluymuş evren
Gökyüzünde yalnız bir Ay
Yeryüzünde öylece ben
Uzak tepelerde servi
Ve bir ömür, hep tükenen...