Dönersem Şiiri - Erol Kanoğlu

Soğuk kışlardan kalma bu ilkbahar akşamı,
İçime zincirledim insanlığımı,
Bir cengaver gibi kuşandım kılıç ve zırhımı,
Dönersem namerdim namerdim savaşımdan.

Gün başlarken siyahlarını giyinmeye,
Beyaz güller birer birer dizilirken göge,
Bu aşk beni yakarken çeviriken küle,
Dönersem namerdim namerdim savaşımdan.

Herşey hazırken çeyrek kalmışken vuslata,
Tam elimi uzatmışken, az kalmışken tutmaya,
Bunu herkes bilsin ki niyetim yok artık sensiz yaşamaya,
Dönersem namerdim namerdim savaşımdan.

İşte ben işte yüzüm, meydan okuyorum,
Gelen gelsin üstüme, kimseden korkmuyorum,
Belki bir kılıç darbesiyle olurum da başımdan,
Dönersem namerdim namerdim savaşımdan.

Erzurum, 1993